ارزیابی مسیرهای حمل مواد خطرناک مبتنی بر ریسک-مطالعه موردی مسیرهای تهران-مازندرا

Authors

محمود صفارزاده

استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس سید احسان سیدابریشمی

استادیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس سجاد حسن پور

دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

abstract

پیامدهای فاجعه آمیز حوادث مربوط به حمل مواد خطرناک با توجه به رشد روزافزون حمل و نقل این مواد به منظور تأمین نیاز صنایع مختلف، مطالعه در زمینه حمل مواد خطرناک و بکارگیری راهکارهای مناسب برای کاهش تلفات را ضروری میکند. ریسک حمل و نقل مواد خطرناک، یک معیار از میزان احتمال وقوع حوادث ناخواسته و میزان وخیم بودن پیامدهای وقوع آن است. هدف این پژوهش، ارزیابی مسیرهای حمل مواد خطرناک بر اساس ریسک آنها است. برای رسیدن به این هدف، پس از قطعه بندی مسیر مورد مطالعه، ریسک در قطعات مختلف محاسبه می شود. محاسبه ریسک قطعات شامل کمی سازی دو مولفه احتمال وقوع و پیامدهای وقوع در قطعات است. این کمی سازی با استفاده از مقایسات زوجی در قطعات مختلف صورت میگیرد. با استفاده از رو یکرد پیشنهادی می توان پیامدهای حمل موادخطرناک را با توجه به نوع مواد مختلف در طول یک مسیر بررسی کرد. قطعه بحرانی مسیر از لحاظ ریسک در حمل ماده مورد نظر نیز می تواند معرفی شود. رویکرد پیشنهادی این پژوهش در محورهای هراز و فیروزکوه به عنوان مطالعه موردی اعمال شد و قطعات بحرانی تعیین گردید. با محاسبه ریسک کلی و واحدسازی شده برای محور هراز و فیروزکوه، سطح خطرپذیری این دو محور برای حمل مواد خطرناک با توجه به نتایج ارزیابی شد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

ارزیابی مسیرهای حمل مواد خطرناک مبتنی بر ریسک: مطالعه موردی مسیرهای تهران- مازندران

پیامدهای فاجعهآمیز حوادث مربوط به حمل مواد خطرناک با توجه به رشد روزافزون حمل و نقل این مواد به منظور تامین نیاز صنایع مختلف، مطالعه در زمینه حمل مواد خطرناک و به کارگیری راهکارهای مناسب برای کاهش تلفات را ضروری میکند. ریسک حمل و نقل مواد خطرناک، یک معیار از میزان احتمال وقوع حوادث ناخواسته و میزان وخیم بودن پیامدهای وقوع آن است. هدف این پژوهش، ارزیابی مسیرهای حمل مواد خطرناک بر اساس ریسک آنها ...

full text

ارزیابی مسیرهای حمل مواد خطرناک بر پایه ریسک- مطالعه موردی مسیرهای تهران-مازندران

امروزه حمل و نقل مواد خطرناک برای تامین نیاز صنایع، اهمیت فوق العاده‍ ای در توسعه اقتصادی کشورهای جهان دارد. با توجه به خصوصیات ذاتی این مواد، حمل و نقل آنها همواره ممکن است خطراتی را برای انسان ها، ساختمان ها، اموال مردم و یا محیط زیست و جانوران به همراه داشته باشد. بنابراین مطالعه در زمینه حمل مواد خطرناک و به کارگیری راهکارهای علمی مدیریتی برای کاهش این خطرات امری ضروری می باشد. در مقوله حمل...

15 صفحه اول

مطالعه موردی یخ‌زنی هواپیما در مسیرهای مختلف پروازی در ایران

یخ‌زنی هواپیما یعنی تشکیل یخ روی سطح هواپیمای در حال پرواز که یکی از عمده‌ترین حوادث در هوانوردی می‌باشد. یخ‌زنی جزء پدیده‌های جوی است که از نظر نوع و میزان شدت، کاملاً قابل پیش‌بینی نیست. در این مطالعه رخداد یخ‌زنی‌های گزارش‌شده توسط خلبانان بررسی شده است. علاوه بر گزارش‌های خلبان، گزارش‌های هواشناسی، نقشه‌های فشار سطح‌زمین و ارتفاع ژئوپتانسیلی ترازهای 850 و 500 میلی‌بار و نمودارهای نیم‌رخ دما،...

full text

ارزیابی کیفیت اجتماعی مسیرهای ارتباطی باز و نیمه‌باز پردیس‌های دانشگاهی، مطالعه موردی: پردیس دانشگاه کاشان

During the past years, many educational centers have been created in our country without regard for the needs of users and learners in the built/open spaces. Due to the growing trend of students enrolling and warm weather conditions in Kashan which has negative impacts on the level of interaction, this study aims to evaluate social quality in the University of Kashan in terms of criteria su...

full text

تجزیه و تحلیل مکانیکی انبر حمل مواد خطرناک

انبر حمل مواد خطرناک ابزاری است که برای افزایش ایمنی و کاهش خسارت‌های جانی استفاده می‌شود. ازجمله موارد کاربرد این وسیله جابه‌جایی مواد شیمیایی و مواد محترقه و منفجرة خطرناک است که با توجه به داشتن بازوی مکانیکی با سه درجه آزادی و دوربین با قابلیت دید در تاریکی مطلق قادر است اجسام خطرناک را با وزن حداکثر شش کیلوگرم بگیرد و با استفاده از سه‌پایة چرخ‌دار به محل مناسب انتقال دهد. در این مقاله تحلی...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مهندسی حمل و نقل

جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۷۳-۸۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023